Het ontstaan🧙‍♀🧙‍♀🧙‍♀
✨De drie vlammen van het toeval✨
Er was eens een heks die het liefst solitair leefde. Ze wandelde met de maan, sprak met haar kruiden en vond troost in het geruis van de bomen. Maar diep in haar hart brandde een wens: ze wilde een bijeenkomst organiseren, niet zomaar Ă©Ă©n, maar een heksen bijeenkomst een plek waar heksen samen zouden komen, hun kunst, hun magie en hun wijsheid deelden.
Lang bleef die wens verborgen in haar bezemkast van gedachten, want telkens als ze erover sprak, knikten anderen wel vriendelijk, maar haakten toch af. “Te veel werk,” zuchtten sommigen. “Te vreemd,” fluisterden anderen. En zo bleef ze alleen, met haar droom als een vonk die maar niet uitdoofde.
Totdat ze, op een avond vol regen en wierook, een cursus bijwoonde. Daar ontmoette ze een andere heks – levendig, nieuwsgierig, en met ogen die straalden als vonken uit een haardvuur. Ze luisterde aandachtig naar het verhaal van de solitair, glimlachte breed en zei:
“Weet je wat? Dat lijkt me hartstikke leuk. Laten we het samen doen!”
En zo sprong de tweede vonk over.
Een paar weken later, tijdens een drumsessie bij het vuur, sloeg de trom nog dieper. Het ritme bracht woorden naar boven die lang stil waren geweest. De eerste heks vertelde aan een derde:
“Wij willen dit echt organiseren, maar… we hebben geen plek.”
De derde heks lachte geheimzinnig, alsof ze dat ritme al had voelen aankomen. “Een plek zeg je? Ik heb er eentje. Een prachtige plek, waar de bomen fluisteren en de wind oude liederen meeneemt. Daar organiseer ik zelf ook een fantasymarkt. Het is magisch. En weet je… ik wil ook wel meedoen.”
En zo sprong de derde vonk over.
De drie vlammen vonden elkaar door toeval, maar geen toeval is ooit zomaar toeval. Het leek of het lot – of de oude geesten van de haag – hun wegen ineen hadden geweven.
Vanaf die dag was de solitair niet meer alleen.
Want waar drie heksen hun bezems kruisen, ontstaat een vuur dat niemand kan doven.
✨En zo werd het begin geboren van iets groots, iets magisch… Hagezussa.✨
✨ Waar de aarde fluistert en het water wacht… ✨
De Zoektocht
We trokken samen langs smalle paden, door bossen en velden, waar het zachte ritselen van bladeren en het roepen van vogels ons vergezelden. Onze stappen waren licht, maar onze harten zwaar van verlangen: waar konden wij bijeenkomen, veilig en ongezien, en toch omhuld door de kracht van de aarde?
We vroegen het aan de wind, aan het mos en aan de wortels onder onze voeten. En eindelijk… hoorden we het fluisteren van de aarde zelf. Het leidde ons naar een stille plek, waar het water als een spiegel lag en in het midden een klein eilandje dreef, gehuld in mysteriën.
Daar voelden we: hier zullen we samenkomen. Hier zal haar Hagezussa groeien. Een plek waar we kunnen leren en delen, waar onze handen scheppen en onze harten zingen. Waar we creatief mogen spelen met het licht van de seizoenen, het geheim van kruiden, en de kracht van verhalen. Een plaats waar magie zich telkens opnieuw onthult, in ons en om ons heen.
✨ Zo werd de plek gevonden waar Hagezussa zich zal openbaren. ✨
✨ Waar geheimen zichtbaar worden… ✨
De Onthulling
Onder de bomen, aan het veld bij het water, verzamelen de heksen van Hagezussa zich. Hun stappen zijn zacht, maar hun aanwezigheid sterk. Ze brengen kruiden mee die fluisteren van oude wijsheid, amuletten die bescherming dragen, en liederen die als echo’s door de tijd heen klinken.
Hier, op deze plek, begint iets groots te groeien. Wat in stilte geboren werd, tussen wortels en sterren, laat zich nu zien aan wie durft te kijken. Het is de tijd dat verborgen dromen naar het licht treden, en dat de kracht van verbondenheid wortel schiet in de aarde.
Er komt een markt. Geen gewone markt, maar een heksenmarkt: een plaats waar magie en natuur elkaar raken, waar heksen verhalen delen, en waar de magie tastbaar wordt in alles wat gecreëerd, gezongen en gedeeld wordt.
Hier ontmoeten werelden elkaar.
✨En zo werd de plek gevonden, waar Hagezussa de Magische Markt van het Noorden zal groeien en bloeien.✨
* Moekesgat in Ter Apel. *
De hagezusters nodigen je uit om deel te nemen aan dit moment, om mee te ademen met de ritmes van aarde en hemel.